کتاب شهر زنان

کتاب «شهر بانوان» نوشته‌ی کریستین دو پیزان در سال ۱۴۰۵ میلادی نوشته شده و از نخستین متون ادبی است که به شکلی منسجم از زنان و جایگاه آن‌ها در جامعه دفاع می‌کند. نویسنده که در قرون وسطی زندگی می‌کرد، در واکنش به نوشته‌هایی که زنان را ناتوان یا گناهکار نشان می‌دادند، این اثر را خلق کرد. او از تجربه شخصی‌اش به عنوان زنی تحصیل‌کرده و نویسنده در جامعه‌ای مردسالار استفاده می‌کند تا تصویری متفاوت از زنان ارائه دهد و ارزش‌های انسانی و فکری آن‌ها را نشان دهد.
کتاب ساختاری تمثیلی دارد. در آغاز کریستین پس از خواندن آثار نویسندگان مردی که زنان را تحقیر کرده‌اند، دچار تردید می‌شود. در این وضعیت سه بانو که هر یک نماد فضیلت انسانی‌اند - بانوی عقل (Reason)، بانوی درست‌کرداری (Rectitude) و بانوی عدالت (Justice) - نزد او ظاهر می‌شوند و از او می‌خواهند شهری خیالی بنا کند که در آن زنان شایسته، عادل و بافضیلت ساکن باشند. این شهر نمادی از جامعه‌ای است که در آن زنان از قضاوت‌های ناعادلانه و پیش‌داوری‌های فرهنگی در امان‌اند.
در ادامه کریستین با یاری این سه بانو دیوارها و برج‌های شهر را از داستان زندگی زنان برجسته در تاریخ، اسطوره و دین می‌سازد. او از شخصیت‌هایی مانند ملکه‌ها، شاعرها، فیلسوف‌ها و قدیسه‌ها یاد می‌کند و با مثال‌های گوناگون نشان می‌دهد که زنان در علم، سیاست، جنگ و اخلاق نقش موثر داشته‌اند. نویسنده در خلال این روایت به نقد دیدگاه‌هایی می‌پردازد که عقل و فضیلت را مختص مردان می‌دانستند و با استناد به نمونه‌های تاریخی، از توانایی فکری و اخلاقی زنان دفاع می‌کند.
در بخش پایانی شهر کامل می‌شود و کریستین از زنان می‌خواهد به ارزش خود آگاه باشند و در برابر بی‌عدالتی‌های فرهنگی مقاومت کنند. این شهر در واقع نمادی از فضایی ذهنی و اخلاقی است که در آن زنان می‌توانند بدون ترس از قضاوت، زندگی و اندیشه کنند.