کتاب زوال قتل انگلیسی

مقاله «زوال قتل انگلیسی» اثر جورج اورول، در فوریه ۱۹۴۶ در نشریه Tribune منتشر شد و بعدها در مجموعه‌ای با همین عنوان در سال ۱۹۶۵ توسط انتشارات پنگوئن بازنشر گردید. این مقاله نمونه‌ای برجسته از نثر انتقادی اورول است که به بررسی تغییرات در نوع و نگرش جامعه بریتانیا نسبت به قتل‌های جنایی می‌پردازد و از این منظر، بینش‌های اجتماعی و فرهنگی عمیقی ارائه می‌دهد.
اورول در مقاله خود تحولاتی را که در نوع قتل‌های جنایی در بریتانیا از اواسط قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم رخ داده است، بررسی می‌کند. او به‌ویژه بر ویژگی‌های «قتل‌های ایده‌آل» آن دوران تأکید دارد: مرتکبین اغلب از طبقه متوسط بودند، انگیزه‌های قتل معمولا با روابط جنسی یا حفظ حیثیت اجتماعی مرتبط بود، روش غالب مسمومیت بود و قتل‌ها عمدتا در محیط‌های خانگی و در مواجهه با قربانیان خانگی رخ می‌دادند. همچنین این قتل‌ها غالبا با تصادف یا همزمانی‌های غیرمنتظره همراه بودند و هدف اغلب کسب مبلغی مشخص، معمولا کوچک، بود. اورول با اشاره به پرونده‌های مشهور مانند دکتر کریپن، خانم می‌بریک و دکتر پالمر، نشان می‌دهد که این نوع قتل‌ها نه تنها جنبه جنایی داشتند، بلکه بازتاب‌دهنده نگرش‌های اجتماعی و فرهنگی آن دوران نیز بودند. پس از آن، اورول به بررسی تغییرات پس از جنگ جهانی دوم می‌پردازد و قتل‌های جدید را با نمونه‌ای مانند «قتل چانه شکاف‌دار» (Cleft Chin Murder) مقایسه می‌کند، جایی که قتل‌ها به‌صورت بی‌رحمانه و بدون انگیزه‌های عاطفی یا طبقاتی رخ داده بودند. او این تحول را نتیجه تأثیرات جنگ و تغییرات اجتماعی و فرهنگی می‌داند که حساسیت عمومی نسبت به خشونت و جنایت را کاهش داده است. این مقاله فراتر از تحلیل سطحی اخبار جنایی، بازتاب تغییرات عمیق در ساختار اجتماعی و فرهنگی بریتانیا را نشان می‌دهد. اورول با دقت و تیزبینی، روندهای اجتماعی را از طریق لایه‌های ظاهری قتل‌های جنایی بررسی می‌کند و آشکار می‌سازد که چگونه رسانه‌ها و جامعه به تدریج نگرش خود نسبت به اخلاق، عدالت و هنجارهای اجتماعی را تغییر داده‌اند. بدین ترتیب، «زوال قتل انگلیسی» نه تنها مطالعه‌ای در تاریخ جنایی است، بلکه کاوشی در فرهنگ و روان جمعی جامعه بریتانیای معاصر نیز به شمار می‌آید.