جلال آل احمد در میان سفرهای بی شمارش به کشورهای گوناگون، در سال ۱۳۴۱، سفری چهارده روزه، از پانزدهم بهمن تا بیست و هشتم بهمن به اسرائیل داشت. آل احمد در راه بازگشت از سفر دوم خود به اروپا به این مکان رسید. او در این مدت سفرنامه ای در پنج فصل و چند ضمیمه نگاشت که حدود نیمی از ان در سال ۱۳۴۳در یک ماهنامه و در سال ۱۳۴۶ در یک هفته نامه منتشر شد. کتاب «سفر به ولایت عزرائیل» متن کامل این سفرنامه است.
در سفر، این بار برای من هیچ نوع مفری نیست؛ یعنی این بار به فرار از هیچ چیز و هیچ کس- حتی از خودم- به این سفر آمده ام. این سفر را یک نوع شتل تلقی می کنم. شتل این قمار کلانی که در آن خراب شده مملکت ما هست و ما اجبارا شاهدهش هستیم. این که باشی و بینی و شاهد باشی که چه می کنند و چه می برند و چه می دزدند و فریادت را هم بزنی اما توی چاه- ناچار به عنوان شتل تلقی می کنی چنین سفری را که می خواهند تو نباشی و حتی همان فریاد توی چاه را نزنی و به همان اندازه قلیل مزاحم نباشی و راحت بگذاری دزدها را و اراذل را...
کتاب سفر به ولایت عزرائیل
مجید (به سخن)
جلال آل احمد
معجزه علم
فردوس
