کتاب نظام اشیا

The system of objects
کد کتاب : 9557
مترجم :
شابک : 9789643809485
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 228
سال انتشار شمسی : 1403
سال انتشار میلادی : 1968
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 11
زودترین زمان ارسال : 16 مهر

معرفی کتاب نظام اشیا اثر ژان بودریار

کتاب «نظام اشیا» یک تور اجباری است-نامه نظری در یک بطری در سال 1968 به اقیانوس پرتاب شد ، که تمام ایده های زنده آن روز را به طرز درخشانی به ما منتقل می کند.
نظم اشیاء کتابی است از ژان بودریار ، جامعه شناس در سال 1968. این کتاب بر اساس پایان نامه دکتری بودریار تحت کمیته پایان نامه آنری لوفور ، رولان بارت و پیر بوردیو تهیه شده است.
تمرکز اصلی بودریار در این کتاب بر مصرف گرایی و چگونگی مصرف اشیاء مختلف به طرق مختلف است. در آن زمان دیدگاه بودریار با مارکسیسم (و موقعیت گرایی) ارتباط تنگاتنگی داشت ، اما در این کتاب ها از یک نظر قابل توجه با کارل مارکس تفاوت داشت. از نظر بودریار ، و از نظر موقعیت گرایان ، مصرف بیشتر از تولید محرک اصلی جامعه سرمایه داری بود.

«نظام اشیاء» با وارد آوردن مقوله های فرویدی و سوسوری به خدمت دیدگاه اساسا مارکسیستی ، نقد فرهنگی کالا در جامعه مصرف کننده را ارائه می دهد. بودریار اشیاء روزمره نظم فنی جدید را طبقه بندی می کند ؛ به عنوان کاربردی ، غیر کارکردی و فوق کارکردی. او اشیاء مدرن و سنتی، مثل مبلمان خانه و طراحی داخلی را تحت تجزیه و تحلیل نشانه شناسی مشهور خود قرار می دهند. بودریار به طور مفصل به مفاهیم اعتبار و تبلیغات برای کالایی شدن زندگی روزمره می پردازد.

کتاب نظام اشیا

ژان بودریار
ژان بودریار (به فرانسوی: Jean Baudrillard)‏ (۲۷ ژوئیه ۱۹۲۹–۶ مارس ۲۰۰۷ میلادی) جامعه‌شناس، فیلسوف، عکاس و نظریه‌پرداز پسامدرنیته و پساساختارگرایی است. ژان بودریار معروفترین و جنجالی‌ترین نظریه‌پرداز پست مدرنیته است. او استدلال می‌کند که جوامع پسامدرن از تکنولوژی‌های اطلاعات و ارتباطات اشباع و به عصر وانمایی (شبیه‌سازی) وارد شده‌اند. به نظر بودریار طلیعهٔ فرهنگ‌های مصرفی اساساً مرزبندی‌های معمول بین هنر والا و هنر نازل، امور عمیق و ام...
قسمت هایی از کتاب نظام اشیا (لذت متن)
آینه شیئی پرمایه است که رفتار آبرومندانه شخص بورژوا را تکثیر می کند و باعث می شود دارایی های او جلوه بهتری پیدا کنند. به طور کلی، آینه به عنوان یک شیء نمادین نه فقط ویژگی های فرد را بازتاب می دهد بلکه رشد و گسترش آن با رشد و گسترش تاریخی شعور و آگاهی فردی همراه است. بنابراین، آینه حاصل نظمی اجتماعی است، تصادفی نیست که قرن لویی چهاردهم در تالار آینه خلاصه می شود و در این اواخر کاربرد بیش تر آینه در آپارتمان ها با غلبه بیش تر تگیر و ریاکاری بر ذهنیت بورژوازی از سبک تاپلئون سوم گرفته تا سبک مدرن مقارن شده است، اما وضعیت تغییر کرده است