اسکار فینگل ا. فلاهرتی ویلز وایلد که به نام هنری اسکار وایلد معروف است، زاده ی ۱۶ اکتبر ۱۸۵۴ و درگذشته ی ۳۰ نوامبر ۱۹۰۰، شاعر، داستان نویس، نمایشنامه نویس و نویسنده ی ایرلندی داستان های کوتاه بود.اسکار وایلد در شهر دوبلین ایرلند متولد شد. پدرش سر ویلیام وایلد مردی فرهنگ دوست بود و به پیشه ی چشم پزشکی اشتغال داشت. او بعدها به مقام چشم پزشک مخصوص ملکه نیز نایل شد و یکی از عتیقه شناسان برجسته ی ایرلند بود. مادرش جین وایلد با نام مستعار اسپرانزا، شاعر سرشناس و مترجم آثار الکساندر دوما و لامارتین بود. این زوج صاحب دو فرزند پسر شدند. برادر اسکار نامش ویلیام وایلد بود که در ۱۸۵۳ به دنیا آمد و در سال ۱۸۹۹ در لندن درگذشت. اسکار وایلد تحصیلات ابتدایی را در دهکده ی اینسکیلن واقع در شمال ایرلند دنبال کرد و در دانشگاه های ترینیتی، مگدالن و آکسفورد به تحصیل پرداخت. وی در سال ۱۸۸۴ با خانم کنستانس لوید ازدواج کرد و به ترتیب در سال های ۱۸۸۵ و ۱۸۸۶ صاحب دو فرزند پسر شد. وایلد مجموعه داستان شاهزاده خوشبخت را برای دو پسرش نوشت.وی در سال ۱۸۹۵ طی دادگاهی متهم به همجنسگرایی و دو سال زندان شد. این مسئله در بدنامی و طرد شدن از جامعه و مرگ زودرس او دخیل بود. در سال ۲۰۱۴ مرلین هلند تنها نوه ی اسکار وایلد محاکمه ی او را در تئاتری بر اساس متن دستنویس مباحثات دادگاه روی صحنه برد.اسکار وایلد در سال ۱۹۰۰ در گمنامی در شهر پاریس دیده از جهان فروبست. امروزه همه کتاب هایش را می خوانند و از آن ها لذت می برند؛ ولی در زمان حیات وی این گونه نبود. مردم سده ی هشتصد و دهه ی هشتاد کتاب تصویر دوریان گری را پر از ایده های شیطانی می دانستند، ولی اسکار وایلد جایی نوشته بود: «کتاب ها محتوای خوب یا بد ندارند؛ آن ها یا خوب نوشته شده اند یا بد.» وی از بیماری مننژیت رنج می برد و نقل است که یکی از دردناک ترین مرگ های دنیا را داشته است. وی در بستر مرگ به جیمز ویسلر، نقاش کتاب تصویر دوریان گری می گوید: «تنها آرزویم این است که حرفم را می فهمیدند.» و ویسلر جوابی بس شگفت آور و هوشمندانه می دهد: «آن ها خواهند فهمید اسکار! آن ها خواهند فهمید.»