اسکار وایلد، استعداد کم‌نظیرش در تحلیل دقیق وضع جامعه و نگارش نثری خیره‌کننده را در کتاب تصویر دوریان گری به رخ همگان کشیده است. داستان، به زندگی رؤیاگونه‌ی مرد جوانی می‌پردازد که روحش را با جوانی و زیبایی ابدی معاوضه می‌کند. این مرد خوشتیپ و جذاب، برای همیشه بدون تغییر—ستیزه‌جو، شهوت‌پرست، خودبین و بی‌اخلاق—خواهد ماند؛ در حالی که تصویری نقاشی شده از او با گذشت سال‌ها به شکل فزاینده‌ای زشت‌تر و ترسناک‌تر می‌شود. این اثر شگفت‌انگیز برای بیش از یک قرن است که مخاطبین را ترسانده، جذب کرده و به فکر فرو برده است. کتاب تصویر دوریان گری، مخاطب را با خود به اتاق‌های تصویرنگاری لندن، قله‌های زیبایی‌شناسی و اعماق زوال می‌برد و تنها داستانی ملودرام درباره‌ی فساد اخلاقی نیست، بلکه با ارائه‌ی تصاویری بسیار واضح از جزئیات زندگی قشر ثروتمند، داستانی حیرت‌آور از دنیای ذهنی اسکار وایلد و بیانیه‌ای قدرتمند در دفاع از جنبش «هنر برای هنر» است.

انتشارات:

افق

نویسنده:

اسکار وایلد

مترجم:

محسن سلیمانی

مشخصات تصویر دوریان گری

قطع :	رقعی
شابک :	978-964-369-869-0
وزن :	430
تعداد صفحه :	256
سال انتشار شمسی :	1395
سال انتشار میلادی :	1890
سری چاپ :	2

ویژگی ها

جزو لیست برترین رمان های انگلیسی گاردین

فیلم هایی بر اساس این کتاب بین سال های 1910 تا 2009 ساخته شده است.

دسته بندی های مرتبط

برترین رمان های انگلیسی گاردین

نکوداشت

The Picture of Dorian Gray is a classic that is as timeless as its hero.

تصویر دوریان گری، اثری کلاسیک است که به اندازه ی قهرمانش، در حصار زمان نیست.

Barnes & Noble

Horror hides behind beauty in The Picture of Dorian Gray.

در تصویر دوریان گری، ترس و وحشت در پشت زیبایی پنهان می شود.

Amazon

Wilde's brilliantly allusive moral tale of youth, beauty and corruption.

داستان تمثیلی و اخلاقی درخشان وایلد درباره ی جوانی، زیبایی و فساد.

Guardian

لذت متن

درون کالسکه با کلاه تا پیشانی پایین کشیده، دوریان گری، با بی تفاوتی به ننگ و پستی های آن شهر بزرگ نظر می افکند، و گاهی به گاه کلامی را که لرد هنری در خانه بزیل هال وارد به او گفته بود تکرار می کرد: «روح آدمی رو هیچ چیز جز حس های انسان شفا نمی ده؛ و حس های انسان رو هم چیزی جزروح آدمی شفا نمی ده.» آری، راز همین بود. و آن را چندین بار آزموده و بازهم می آزمود. تریاک خانه ها بودند که می شد درآن ها نسیان خرید، وحشت خانه ها بودند که درآن ها می شد یاد گناهان کهنه را با جنون معصیت های نو برانداخت.

همیشه مقدرات شومی در کمین کسی است که به حد کمال برسد؛ چه کمال زیبایی جسمی و چه کمال وسعت روحی.

تنها ملاحت گذشته در این است که گذشت و تمام شد. اما زن ها این را نمی فهمند. نمی توانند این را بر خود هموار کنند که وقتی پرده افتاد، پرده افتاده و نمایش تمام شده است.