«اولین و مهم ترین، و حتی می خواهم بگویم تنها، شرط هر نوع طبقه بندی وزن های شعر فارسی سهولت مراجعه است. فقط آن طبقه بندی معتبر است که بتواند فورا و مستقیما، و هر چه سریع تر و آسان تر، جوینده را به مطلوب خود و حتی المقدور به جای یگانه ای که برای آن منظور شده است، راهنمایی کند. اهمیت این شرط فقط در فایده عملی آن نیست، بلکه خود نشانه درستی و استواری دستگاه طبقه بندی نیز هست».
مولف این کتاب که نظریه اش در زمینه ی تقطیع سالهاست جایگزین تقطیع سنتی شده است ،حال انگاره ی جدیدی را برای طبقه بندی صدها وزن گوناگون شعر فارسی به دست می دهد .او وزن ها را به دو گروه متفق الارکان و متناوب الارکان تقسیم می کند و سپس اعضای هر گروه را براساس خصوصیات ساده ای همچون تعداد هجاهای هر رکن و تعداد رکن های هر مصراع و غیره ،به دسته ها و رده ها و بحرها و وزن های متفاوت طبقه بندی می کند .خواننده با اندک ممارستی می تواند محل هر وزن مورد نظر خود را در کنار وزن های هم خانواده اش بیابد و بر اساس تعداد شواهد و نیز زمان سروده شدن آنها ،به اطلاعاتی تقریبی درباره ی میزان مطبوع بودن هر وزن و زمان ورود آن به سلسله ی وزن های شعر فارسی دست یابد.
نیلوفر
ابوالحسن نجفی
