در کتاب "انور خوجه" یا "مشت سرخ آهنین" به قلم "بلندی فوزیو" آمده است که استالینیسم ، آن مرحله ی به خصوص وحشیانه ی کمونیسم است که با درگذشت ژوزف استالین در سال 1953 یا حداقل با اصلاحات خروشچف در سال 1956 ، در بیشتر مناطق اروپای شرقی به پایان رسید. با این حال ، در کشور آلبانی ، استالینیسم تا سال 1990 تقریبا به صورتی ناخوشایند ماندگار شد.
رژیمی که دیکتاتور آلبانی ، "انور خوجه" آن را از زمان اشغال کمونیسم در سال 1944 تا زمان مرگ وی در 1985 رهبری کرد ، و آن را تحت عنوان جانشین خود رامیز آلیا تا سال 1990 ادامه داد، سلطنت وحشت آوری بود که طی آن در بالکان، یک صدای مخالف و معترض شنیده نمی شد؛ به این ترتیب کشوری اروپایی همانند کره شمالی امروز از سایر نقاط جدا شده بود. هنگامی که سرانجام سیستم کمونیستی آلبانی سقوط کرد ، جمعیتی خسته را بر جای گذاشت که پس از گذشت چندین دهه پاکسازی و ترور سیاسی ، وحشت زده و گیج بر جا مانده بودند. همچنین کشوری با اقتصاد ضعیف و شکننده بر جای گذاشت ، کشوری که فقر شدید در آن عادی شده بود. در دهه های بعد از مرگ "انور خوجه" ، آلبانی پیشرفت چشمگیری را از نظر سیاسی و اقتصادی نشان داد ، اما شبح "خوجه" همچنان بر سر این کشور ماندگار است.
روزنامه نگار ، "بلندی فوزیو" ، با استفاده از اسناد و مدارک دیده نشده و مصاحبه های دست اول ، زندگی یک حاکم مستبد را در زندگی نامه ای به نگارش درآورده که خواندن آن برای هر کس که به تاریخ بالکان و مطالعات کمونیستی علاقه مند است، ضروری می باشد.
کتاب انور خوجه
نشر ثالث
بلندی فوزیو
