در «نازارین»، بنیتو پرز گالدوس خوانندگان را به دنیایی دعوت می‌کند که در آن شفقت و اعتقاد به هم برخورد می‌کنند، جایی که جستجوی فضیلت منجر به برخوردهای غیرمنتظره و دوراهی‌های اخلاقی عمیق می‌شود. این شاهکار جاودانه که در پس‌زمینه‌ی اسپانیای قرن نوزدهم قرار دارد، موضوعات ایمان، بی عدالتی اجتماعی، و پیچیدگی‌های طبیعت انسان را با وضوح و عمقی شگفت‌انگیز بررسی می‌کند. در مرکز روایت، پدر نازارین، کشیش متواضع و مومنی قرار دارد که تعهد تزلزل‌ناپذیرش به اصولش، او را در مسیر برخورد با هنجارهای اجتماعی سفت و سخت زمان خود قرار می‌دهد. نازارین با الهام از آموزه‌های عیسی مسیح، از ثروت و امتیاز دوری می‌کند و به جای آن زندگی در میان فقرا و به حاشیه رانده شده‌ها را انتخاب می‌کند و به نیازمندان آرامش و حمایت می‌دهد. همانطور که آغاز می‌شود، خوانندگان به دنیای نازارین کشیده می‌شوند و شاهد قدرت دگرگون‌کننده‌ی شفقت او و تأثیر عمیقی هستند که او بر اطرافیانش می‌گذارد. نازارین از رویارویی با گداها و فاحشه‌ها گرفته تا درگیری‌هایش با مقامات و سلسله مراتب کلیسا، در منظره‌ای آشفته و مملو از ابهامات اخلاقی و ارزش‌های متضاد حرکت می‌کند. پرز گالدوس از طریق شخصیت‌های زنده و نثری خاطره‌انگیز، پرتره‌ای زنده از جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که با تنش‌های بین سنت و پیشرفت، ایمان و عقل، تقوا و عمل‌گرایی دست‌وپنجه نرم می‌کند. «نازارین» با داستان‌های پربار و مضامین متفکرانه‌اش، کاوشی قانع‌کننده از وضعیت‌انسانی و جستجوی بی‌زمان برای معنا و رستگاری را به خوانندگان ارائه می‌دهد. همانطور که رمان به پایان قدرتمند خود می‌رسد، خوانندگان با یادآوری دلهره‌آور از ارتباط پایدار پیام نازارین باقی می‌مانند: اینکه صدقه واقعی در ژست‌های بزرگ یا آرمان‌های بلند نیست، بلکه در عمل ساده درک و همدلی با همنوعان ما است. به قول خود پرز گالدوس، «نازارین فقط یک شخصیت نیست، بلکه یک نماد است - چراغ امید و شفقت در دنیایی که اغلب توسط طمع و بی تفاوتی مصرف می‌شود.»
کتاب نازارین
مرکز
بنیتو پرز گالدوس
