شهرت نورا افرون (Nora Ephron) در مقام فیلمنامه نویس آثار کمدی رمانتیک به حدی است که مه یر هاوارد ایبرمز در فرهنگ اصطلاحات ادبی خود از بی خوابی در سیاتل به عنوان یکی از نمونه های موفق این گونه ی ادبی یاد می کند. آشنایی مختصر با زندگی نامه ی نورا افرون به خوانندگان این اثر کمک می کند در مرحله ی بعد درک بهتری از مقالاتی که در این مجموعه گردآوری شده داشته باشند. نورا افرون، خبرنگار، مقاله نویس، نمایشنامه نویس، کارگردان، فیلمنامه نویس و تهیه کننده ی آمریکایی در نوزدهم مه سال ۱۹۴۱ در نیویورک در خانواده ای هنرمند دیده به جهان گشود. پدر و مادر او، هنری و فیبی افرون، هر دو فیلمنامه نویس بودند و بعدها دو خواهر نورا، دلیا و ایمی، نیز به فیلمنامه نویسی مشغول شدند. هلی افرون، خواهر سوم، نیز روزنامه نگار، منتقد ادبی و نویسنده ی رمان های پلیسی است. افرون پس از به پایان رساندن تحصیلات خود در دانشگاه ولسلی در سال ۱۹۶۲ مدتی به عنوان کارآموز در کاخ سفید کار کرد. پس از آن با نگارش مقاله ای طنز به استخدام روزنامه نیویورک پست درآمد و پنج سال به عنوان روزنامه نگار در این روزنامه فعالیت کرد. مقالات جنجالی افرون در نیویورک پست باعث شد او ستونی ثابت را در مجله ی اسکوایر به دست آورد. اواسط دهه ی هفتاد با همکاری همسرش، برنشتاین، و به درخواست باب وودوارد فیلمنامه ی تمام مردان رییس جمهور را بازنویسی کرد که البته در نهایت از این فیلمنامه برای ساخت فیلم اصلی استفاده نشد اما همین موضوع پای او را به دنیای فیلمنامه نویسی ابتدا برای تلویزیون و سپس سینما باز کرد.
کتاب من از گردنم بدم میاد
شادان
نورا افرون
آموت
