کتاب هنر پیش بینی

مطالب موجود در"هنر پیش بینی" بدیع است و شامل مجموعه ای از بهترین روش ها برای پیش بینی است ... دقتی که مردم عادی به طور منظم با استفاده از برنامه دقیق خود به دست آوردند ، مرا متحیر کرد ... این اثر به همه ما فرصتی برای درک و واکنش هوشمندانه تر نسبت به دنیای گیج کننده اطرافمان می دهد.

درست همانطور که پزشکی مدرن از زمانی شروع شد که افراد دور اندیشی شروع به جمع آوری داده ها و پیگیری نتایج کردند تا به امتیازدهی عینی نسبت به شهود خود اعتماد کنند ، اکنون زمان آن فرا رسیده است که خواسته های مشابهی از متخصصانی که افکار عمومی را رهبری می کنند نیز مطرح شود. زمان پیش بینی مبتنی بر شواهد فرا رسیده است.

در این کتاب فریبنده ، تتلاک استدلال می کند که موفقیت همه چیز در گروی رویکرد است: آینده نگری یک هدیه نیست بلکه محصول یک طرز تفکر خاص است.

مهمترین کتاب در مورد تصمیم گیری از زمان کتاب "تفکر، سریع و آهسته" از دانیل کانمن.

همه ما به گونه ای پیش بینی می کنیم. هنگامی که به تغییر شغل، ازدواج، خرید منزل، سرمایه گذاری، تولید یک کالا یا بازنشستگی می اندیشیم، تصمیم های ما بر این پایه است که در آینده چه رخ خواهد داد. این انتظارات، همان پیش بینی های ما هستند. اغلب این خود ما هستیم که آینده را پیش بینی می کنیم اما هنگامی که پای رخدادهای بزرگ در میان است - همچون سقوط بازار، جنگ و تزلزل رهبران - به کارشناسان روی می آوریم، به افرادی همچون تام فریدمن. اگر شما یکی از کارمندان کاخ سفید باشید، می توانید ببینید که وی با رییس جمهوری آمریکا درباره خاورمیانه بحث می کند. اگر مدیر اجرایی ارشد هستید، وی را در مجمع داووس می بینید که با میلیاردرها و شاهزاده های سعودی در حال گپ زدن است و اگر هیچ کدام از این ها هم نباشید، مقالات فریدمن را در ستون های نیویورک تایمز می بینید و کتاب های پرفروش وی را مطالعه می کنید که به شما نشان می دهد هم اکنون در جهان چه خبر است، چرا اینگونه است و در آینده جریان امور به کدام سو خواهد رفت. میلیون ها نفر در جهان همین کار را می کنند. بیل فلاک هم مانند تام فریدمن، رخدادهای جهان را پیش بینی می کند اما اشتیاق بسیار کمتری نسبت به دریافت های وی وجود دارد. بیل فلاک سال ها برای وزارت کشاورزی آمریکا در منطقه آریزونا کار می کرد اما اکنون در زادگاهش نبراسکا زندگی می کند. وی در مدیسون به دنیا آمد که شهرکی کشاورزی است. پدر و مادرش صاحب امتیاز و ناشر روزنامه مدیسون استارمیل بودند؛ نشریه ای که پر از گزارش هایی درباره ورزش های محلی و ملی آمریکا بود. بیل در دبیرستان، دانش آموز خوبی بود و پس از آنکه لیسانس خود در رشته علوم را از دانشگاه نبراسکا گرفت به دانشگاه آریزونا رفت تا ادامه تحصیل دهد. هدف وی این بود که دکتری ریاضیات بگیرد اما دریافت که تحصیل در این رشته فراتر از حد توانایی اوست و این رشته را رها کرد. جذابیت کلاس های پرنده شناسی اشتیاق بیل را برانگیخت و از آن جا که آریزونا منطقه بسیار مناسبی برای مشاهده پرندگان است، وی به صورت پاره وقت به کار میدانی برای دانشمندانی سرگرم شد که زندگی پرندگان را بررسی می کردند. پس از آن شغلی را در وزارت کشاورزی به دست آورد و مدتی در آن جا ماندگار شد. وی اکنون 55 سال دارد و بازنشسته شده است، هرچند می گوید اگر شغلی به وی پیشنهاد شود، آن را می پذیرد. بنابراین بیل بخشی از زمان فراغت دوران بازنشستگی را صرف پیش بینی می کند. بیل تقریبا به 300 پرسش پاسخ داده است، پرسش هایی از این قبیل که «آیا روسیه در سه ماه آینده رسما بخش های دیگری از قلمرو اوکراین را به خاکش منضم خواهد کرد؟» و «آیا در سال آینده، هیچ کشوری از منطقه یورو کنار خواهد کشید؟» این ها پرسش های مهم و موثری هستند و پاسخ به آن ها هم دشوار است. شرکت ها، بانک ها، سفارت خانه ها و سازمان های اطلاعاتی-جاسوسی، همه در تلاش بی وقفه برای پاسخ دادن به این گونه پرسش ها هستند. «آیا کره شمالی پیش از پایان امسال بمب هسته ای دیگری را آزمایش خواهد کرد؟»، «در هشت ماه آینده، چه کشورهای دیگری موارد ابتلا به ابولا را گزارش خواهند کرد؟»، «آیا هندوستان یا برزیل تا دو سال آینده به عضویت دائم شورای امنیت سازمان ملل درخواهند آمد؟»