در سپتامبر 1967، گابریل گارسیا مارکز و ماریو بارگاس یوسا در لیما ملاقات کردند تا درباره ادبیات آمریکای لاتین صحبت کنند. اولی قبلا هزاران نسخه از صد سال تنهایی فروخته بود. دومی به تازگی برنده جایزه رومولو گالیگوس برای خانه سبز شده بود.
امروزه هر دو به طور جهانی به عنوان دو تن از بزرگ ترین شارحان ادبیات اسپانیایی در نظر گرفته می شوند، اما در آن زمان آنها دو جوان بودند که کار خود را به عنوان رمان نویس آغاز می کردند. در دو تنهایی، دو نویسنده، دو نابغه ادبی، دو شیوه متفاوت برای درک ادبیات، دو خلقیات تا حدی متضاد، دو شیوه روایت متفاوت، رو در رو ایستاده اند. این زمانهایی است که رونق در حال دمیدن است، زمانی که هنوز نامی برای آنچه امروز به عنوان «رئالیسم جادویی» میشناسیم، ابداع نشده است. در این صفحات مهیج، خواننده شاهد مکالمهای است که شبیه هیچکس دیگری نیست.
کتاب ادبیات آتش است
کراسه
ماریو وارگاس یوسا
