در سال 1600، تفتیش عقاید کاتولیک فیلسوف و کیهان شناس جووردانو برونو را به بدعت محکوم کرد و سپس او را در کامپو د فیوری در رم زنده زنده سوزاندند. مورخان و دانشمندان فلسفی به طور سنتی معتقدند که عقاید الهیاتی برونو منجر به اعدام او شد، و هر گونه ارتباط بین مطالعه او در مورد ماهیت جهان و محاکمه او را انکار کردند. اما در کتاب «زنده در آتش» ، آلبرتو آ. مارتینز از شواهد جدیدی استفاده می‌کند تا ادعا کند که باورهای کیهانی برونو در واقع عامل اصلی در محکومیت او بوده است.
مارتینز با پیوند دادن محاکمه برونو به رویارویی‌های بعدی بین تفتیش عقاید و گالیله در سال‌های 1616 و 1633، نشان می‌دهد که چگونه برخی از همان تفتیش‌گرانی که برونو را قضاوت کردند، گالیله را به چالش کشیدند. به طور خاص، یکی از روحانیون که انتقادی ترین گزارش های مورد استفاده توسط تفتیش عقاید برای محکوم کردن گالیله را در سال 1633 نوشت بلافاصله پس از آن، دست نوشته ای منتشر نشده نوشت که در آن گالیله و سایر پیروان کوپرنیک را به دلیل اعتقاداتشان در مورد جهان محکوم کرد: اینکه جهان های بسیاری وجود دارند و اینکه زمین حرکت می کند زیرا روح دارد. این کتاب با به چالش کشیدن تاریخ پذیرفته شده نجوم برای نشان دادن برونو به عنوان یک مبتکر واقعی که مشارکت هایش در علم پیش از گالیله است، نشان می دهد که کیهان شناسی بود، نه الهیات، که برونو را به مرگ او رساند.
کتاب زنده در آتش
مازیار
آلبرتو آ مارتینز
