در مملکت آدم های مفنگی، یکی دکترها کار و بارشان خوب است یکی هم مرده شورها.
وقتی در مملکتی قصاص قبل از جنایت می کنند، پس جنایت را هم پس از قصاص می شود مرتکب شد؛ و اگر قرار است به خاطر گناهی که آدم نکرده کیفری ببیند، ناچار خود گناه را هم پس از چشیدن کیفر باید بکند تا حسابش پاک باشد.
از آنچه به مردم می گوید بیش تر خودش دلگرم می شود. کم کم پی برده است که مهم، فهمیدن یا نفهمیدن طرف نیست. طرف می خواهد بفهمد، می خواهد نفهمد. مهم این است که گوینده، مطالب را برای خودش می گوید. به خودش چیزی را تلقین می کند یا دست کم برای موقع سخنرانی تمرینی می کند.