تراژدی یا سوگنامه، یکی از شکل های نمایش است که ریشه در مناسک مذهبی یونان باستان دارد. تراژدی برخلاف کمدی، کشمکش میان خدایان و یا شاهان و شاهزادگان و در انواع مدرن تر، انسان های عادی است. تم غالب در این گونه از نمایشنامه، تقدیر و ناتوانی انسان در مقابل اراده ی خدایان و یا نیروهای خارج از کنترل او است. پایان تراژدی کلاسیک به مرگ قهرمان یا هر گونه پایان ناخوشایند دیگری ختم می شود.
نمایشنامه «مدهآ» در دوران موسوم به «عصر طلایی آتن» نوشته شد.
کاراکتر «فاوست» مانند خود «گوته»، در در میانهی کشاکش بین عقلگرایی و عاطفهگرایی رمانتیک زندگی می کند،