ما صاحب مکان های مقدسی در درونمان هستیم و اگر آماده باشیم و بخواهیم می توانیم به آسانی این کلیت را که چه کسی هستیم، ببینیم. بسیاری از ما از دیدن آنچه پشت درهای بسته ی زندگیمان وجود دارد، واهمه داریم. بنابراین به جای این که از سر کنجکاوی و ماجراجویی به شناخت خود پنهانمان بپردازیم که سراسر شگفتی و هیجان است، وانمود می کنیم که چنین اتاق هایی اصلا وجود ندارد و این چرخه همچنان ادامه دارد.
ما گمان می کنیم که نقاب هایمان، شخصیت درونی مان را پنهان می دارند، اما هر آنچه که در وجود خود نمی پذیریم، در غیرمنتظره ترین لحظات سر برمی آورد و خود را نشان می دهد.
شما باید برای شکوفا کردن استعداد خود وارد تاریکی شوید. وقتی ما هر احساس یا انگیزه ای را سرکوب می کنیم، قطب مخالف آن را نیز سرکوب می کنیم. اگر ما زشتی خود را انکار کنیم، از زیبایی خود کم می کنیم. اگر ترس خود را انکار کنیم، از شجاعت خود کم می کنیم. اگر طمع خود را انکار کنیم، از بخشش خود می کاهیم. اندازه ی کامل ما بیشتر از چیزی است که حتی بتوانیم آن را تصور کنیم.