«امیرحمزه صاحبقران» جلد دیگری از مجموعهی «قصههای عامیانه» است. این داستانها گنجینههایی از مضمون، تمثیل، ضربالمثلها و آداب و رسوم فارسی زبانان محسوب میشوند. پرداختن به این گنجینهها، در اصل، پاسداشت فرهنگ و ادب کهن سرزمینی به وسعت زبان فارسی است. انتشارات ققنوس در چاپ جدید این داستانها که چند جلد آن تحت عنوان ملک جمشید، حسینکرد شبستری، شیرویهنامدار، مختارنامه، برزونامه و... چاپ شده با استفاده از نسخههای متعدد و با به کارگیری رسمالخط جدید، سعی کرده نسخهای به دور از لغزش و خوشخوان ارائه کند. داستان امیرحمزه صاحبقران یکی از قصههای معروف عامیانه است که روایتهای مختلفی از آن وجود دارد. اصل داستانها به زبان عربی بوده و ماجراهای آن به زمان سلطنت انوشیروان باز میگردد. قصه دربارهی جوانمردیهای پهلوانی نامدار به نام «امیرحمزه» است که در هشت سالگی پهلوانی نامآور را در میدان شهر شکست میدهد. آنگاه با نسیم دوست وفادارش، به مکتبخانه میروند و درآنجا دوست نسیم، معلم را به ستوه میآورد. امیرحمزه به تدریج بزرگ میشود و نسیم برای یافتن اسبی تنومند که بتواند او را سواری دهد به سرزمینی دور میرود و عاقبت پس از ماجراهایی اسب مناسبی پیدا میکند. یکی از کارهای امیرحمزه صاحبقران پس گرفتن مالیات مکه از دست گروهی راهزن است. قصههای عامیانه اغلب روایت پهلوانی، مردانگی و عشق هستند که با نثری شیرین و افسانهسازی و خیالپردازی خواننده را بر سر شوق میآورند و به خواندن بیشتر ترغیب میکنند. تکیه اینگونه داستانها بر ماجراجویی و ماجراهای متعددی است که پشت سر هم رخ میدهند. این ماجراها و رخدادها در بسیاری موارد عجیب و با نگاه منطقی غیرقابل باور هستند اما تخیل گسترده این رخدادها را برای خواننده جذاب میکند. خواننده میداند در حال خواندن یک افسانه است و در جهان افسانهها هر اتفاقی هر چند دور از ذهن امکان وقوع دارد. چه بسیار کسان که با خواندن این داستانها به جرگهی کتابخوانهای جدی و حرفهای پیوستند، زیرا این داستانها لذت غرق شدن در جهانی تخیل را فراهم میکنند. «امیرحمزه صاحبقران» روایت قصههایی شیرین و جذاب است که خوانندگان امروزی نیز میتوانند با شخصیتها و ماجراهای متعدد و هیجانانگیز آن همراه شوند و از آن لذت ببرند.