ادبیات داستانی رستاخیزی و پسا رستاخیزی و یا پسا آخرالزمانی نام زیرسبکی از ژانر علمی-تخیلی است که به طور خاص به ماجراهای پیش آمده در فضای پس از فاجعه ای بزرگ می پردازد. در این زیرسبک، معمولا تمدن انسانی نابود شده و جز اندکی از آن باقی نمانده و نجات یافتگان با تبعات فاجعه درگیر هستند. این زیرسبک از دورهٔ پس از جنگ جهانی دوم یعنی زمانی که امکان نابودی جهانی به وسیله جنگ افزار هسته ای به عرصهٔ بحث همگانی وارد شد، محبوبیت یافت.
کتاب «جاده» که در سال 2007 جایزه‌ی «پولیتزر داستان» را از آن خود کرد، داستانی پویا و چندوجهی است که با نثری جذاب و استادانه به مخاطبین ارائه شده است.
داستان «مترو 2033» در حدود 19 سال بعد از هولوکاستی هسته ای رقم می خورد که روسیه را به برهوتی مرگبار تبدیل کرده است.
هدف اصلی برای اغلب داستان سرایان این است که کاری کنند مخاطبین، داستان آن ها را کامل بخوانند
«داستان پادآرمان‌شهر» در قرن بیستم، ریشه در داستان های نویسندگانی دارد که به آرمان‌شهر باور داشتند. نویسندگانی مثل «اچ جی ولز» و «ویلیام موریس»
به هر طرف نگاه کنید، با داستان ها روبه رو می شوید. از گذشته های خیلی دور که اجداد ما دور آتش می نشستند و داستان تعریف می کردند تا به امروز که شبکه های تلویزیونی، سریال های محبوبی تولید می کنند
