در بین ژانرهای ادبی، ادبیات نمایشی قدمتی چند هزارساله دارد و به همراه شعر از قدیمی ترین انواع ادبی به حساب می آید. قدیمی ترین نمایشنامه های موجود به یونان باستان و نوشته های اشیل ( اسکلس)، خالق تراژدی «ایرانیان» برمی گردند.
آیا می توان تنها به این دلیل که عنوان نمایشنامه ای به طور مداوم تکرار می شود، آن را در ردیف “بهترین” ها قرار داد؟ ” خب، نه واقعا. اگر نمایشنامه ای برنده جایزه تونی – جایزه آنتوانت – جایزه ی پولیتزر بشود، قرار است آن نمایشنامه به صورت خودکار در این فهرست قرار گیرد؟
مسلما نه. عوامل دیگری از قبیل اهمیت تاریخی و نفوذ آن در انتخاب این آثار نقشی کلیدی داشته اند.
«ایبسن» نوآروی هایی را به جهان تئاتر، به شکل خاص، و دنیای ادبیات به شکل کلی، ارائه کرد که همچنان در قیاس با زمانه ی خود شگفت انگیز به نظر می رسند.
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
